تأثیر ضداضطرابی ال- کارنیتین در موش های صحرایی نر بالغ

زمینه و هدف: اثر مفید ال – کارنیتین برای درمان بیماری های عصبی در مطالعات مختلف بررسی شده است. مطالعه حاضر با هدف تأثیر مکمل ال – کارنیتین بر رفتار اضطرابی در موش های صحرایی نر بالغ توسط ماز مرتفع æ شکل انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، گروه های مورد آزمایش به سه گروه شامل گروه سالم، سالین و تجربی تقسیم شدند. ال – کارنیتین در غلظت های 5/0، 1، 2 و 4 میلی گرم بر کیلوگرم به روش درون صفاقی تیمار شد و گروه کنترل سالین، سالین را به عنوان حلال دریافت کردند. داده ها با استفاده از آزمون واریانس یک طرفه و تعقیبی dunnett تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری، 05/0>p در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه بعد از 30 دقیقه، پاسخ ضداضطرابی دارو توسط ماز مرتفع æ شکل بررسی شد. تیمار ال – کارنیتین، زمان سپری شدن در بازوهای باز، تعداد ورود به بازوهای باز و بسته یا فعالیت حرکتی %oae را افزایش و %oat را کاهش داد ( 01/0 > p). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش دلالت بر اثر ضداضطرابی ال – کارنیتین در موش های صحرایی دارد.